ფოტოგრაფი მარი ნაკანი ვრცელ პოსტს აქვეყნებს და ფოტოებს ურთავს:
“იცით, რომ ეს ფოტო, რომელიც ბევრს გეყენათ windows ეკრანებზე, 21 წლის წინ გადავიღე. მე, სრული სიღარიბიდან, სიბნელიდან და სიცივიდან, როცა საყვარელი გამზრდელი ბაბუ, ტონი კალანდარიშვილი ხელებში ჩამაკვდა, როცა მეუღლე დამშორდა.
20 წლის მარტოხელა დედა ვიყავი, თავად პატარა, პატარა ბავშვით ხელში, მივადექი გურამ წიბახაშვილს სრული არაფრით ხელში, უკამეროდ, უკომპოდ, არც ფოტოების გადაღება ვიცოდი, ჯასთ მჭირდებოდა მოტივაცია, მიზანი და გადარჩენა!
ჟანრი კომერცია და მოდა არასებობდა საქართველოში, მე რომ ვწვალობდი, ვიგონებდი ათას იდეებს და ვცდილობდი ქართული რეკლამა განმევითარებინა. გამომდიოდა კიდეც, მაგრამ ძალიან რთულად. მაშინ არც ინტერნეტი მქონდა, არც პინტერესტის და არც იუთუბის ფუფუნება. შენით უნდა შეგექმნა და გამოგეგონებინა ყველაფერი ნულიდან. მიუხედავად პოპულარულობისა, ფოტოგრაფის შრომა საქართველოში არ ფასდება. დღემდე ვერ შემიძენია 30 კვადრატული ფართობის სტუდიაც კი, დედამ სახლი დაკარგა და ვქირაობ მისთვის 20 წელია ბინას.
მე ვაშლიჯვარში ვცხოვრობ პაწაწკინტელა ასანთის კოლოფისხელა ბინაში, დანჭყრეული გოლფ 4-ით ვმოძრაობ მე-15 წელია. ეს ყველაფერი არ მამძიმებს, პირიქით მამსუბუქებს. სუფთა ვარ სინდისთან, ალალი ვარ ხალხთან, თავისუფალი ვარ და ბედნიერი!
გადავცემ ჩემს უნიკალურ და უდიდეს გამოცდილებას ქართველ სტუდენტებს და ემიგრანტებს მსოფლიოს გარშემო და პურის ფულზე მყოფნის. ამ ფოტოებში ჩემი ძვირფასი მამამთილის სანდრო მამასახლისის სურათი შეგხვდებათ, ერთად რომ ვჭუკჭუკებთ სოფელში, დაგუგლეთ ერთი რა კაცი იყო სანდრო მამასახლისი. შემდეგ ჩემი გოგიტას ფოტოა, ისიც დაგუგლეთ… მოგვიანებით მოგიყვებით, რა ოჯახიდან ვართ ჩვენ და ვისი ფესვები გვაქვს. ვიღაცა ნათია წერს, რომ მაგარი ფულისტი ვყოფილვარ, საკითხავი ისაა, სად ვხარჯავ მაგ ფულებს?
მე რომ სნობი და ფულის ხამი ვყოფილიყავი, არც ღარიბაშვილს ვეტყოდი უარს და არც ბერას, არც კალას და არც ანუკის. წამოვედი ფაქტია და ვშრომობ დაუღალავად. ვინც ჩემზე არარსებულ ჭორებს იგონებთ, იცოდეთ, 1 მძიმე ლოდი დაგაწვებათ გულზე ცოდვისა, თქვენც და თქვენს შთამომავლობასაც. მე მარი ვარ ნაკანი, მაშასადამე მართალი ქალი ვარ.
მილიარდელები კი ოცნებობენ, მუდამ ოცნებობენ, ხოლო ღარიბნი ვცხოვრობთ დღევანდელი დღით და ვივსებით თავისუფლების შეგრძნებით უფალთან ერთად”.
მასალის გამოყენების პირობები
