“ოთახში თუ მამამთილი იმყოფებოდა, იქ მყოფი რძალი უკანსვლით ტოვებდა იქაურობას“ – დავიწყებული ქართული ტრადიცია, რომელთა შესახებაც შესაძლოა, არ გსმენიათ

ხალ­ხში შე­მო­ნა­ხუ­ლი წეს-ჩვე­უ­ლე­ბე­ბის და­ხა­სი­ა­თე­ბა XIX სა­უ­კუ­ნის გა­მო­ჩე­ნილ­მა ქარ­თვე­ლებ­მა ითა­ვეს. სა­თა­ვე­ში ილია ჭავ­ჭა­ვა­ძე იდგა, რო­მე­ლიც ამა თუ იმ ის­ტო­რი­ულ-ეთ­ნოგ­რა­ფი­უ­ლი მხა­რი­დან გა­მო­სულ გა­ნათ­ლე­ბულ ქარ­თვე­ლებს ავა­ლებ­და ხალ­ხში დამ­კვიდ­რე­ბუ­ლი ტრა­დი­ცი­ე­ბის შეკ­რე­ბა­სა და ჩა­წე­რას. ვაჟა-ფშა­ვე­ლაც იწერ­და ყვე­ლა­ნა­ირ ფშავ-ხევ­სუ­რულ წეს-ჩვე­უ­ლე­ბას და მა­შინ­დელ პრე­სა­ში აქ­ვეყ­ნებ­და.

რძლი­სა და მა­მამ­თი­ლის ურ­თი­ერ­თო­ბა

სა­ყო­ველ­თა­ოდ იყო გავ­რცე­ლე­ბუ­ლი უმძრა­ხო­ბის წეს-ჩვე­უ­ლე­ბა, რაც, პირ­ველ ყოვ­ლი­სა, ოჯახ­ში ახ­ლად შე­მო­სუ­ლი რძლი­სა და მა­მამ­თი­ლის ურ­თი­ერ­თდა­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბას ეხე­ბო­და. პირ­ვე­ლი შვი­ლის გა­ჩე­ნამ­დე ისი­ნი ერ­თმა­ნეთს არც კი ეკონ­ტაქ­ტე­ბოდ­ნენ. იმერ­ხევ­ში ჩა­წე­რი­ლი ეთ­ნოგ­რა­ფი­უ­ლი მო­ნა­ცე­მე­ბით, ოთახ­ში თუ მა­მამ­თი­ლი იმ­ყო­ფე­ბო­და, იქ მყო­ფი რძა­ლი ზურ­გშექ­ცე­ვით ვერ გა­ვი­დო­და, აუ­ცი­ლებ­ლად უკან­სვლით ტო­ვებ­და იქა­უ­რო­ბას. სა­ერ­თოდ, უმძრა­ხო­ბა თა­ო­ბებს შო­რის დის­ტან­ცი­რე­ბი­სა და გარ­კვე­უ­ლი პა­ტი­ვის­ცე­მის გა­მო­ხა­ტუ­ლე­ბა გახ­ლდათ. იმ­დრო­ინ­დელ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას ამ „ქცე­ვაზ­ნის“ მო­თხოვ­ნი­ლე­ბა ჰქონ­და, რო­მე­ლიც ჩვენ­თვის დღეს მი­უ­ღე­ბე­ლია.

SheniGanatleba.ge

#drpkhakadze

See Full Bio